همه ی نوشته های:ak110

در گذشته، تنها راه تولید انرژی قابل حمل، استفاده از بخار یا سوخت بود. پس از اختراع باتری، زندگی راحت‌‌تر از قبل شد. امروزه، همه به دنبال دستگاه‌‌های قابل حمل هستند تا کارهای روزانه خود را آسان‌‌تر انجام دهند. در این صورت، باتری‌‌ها قادر به رفع نیاز تولید انرژی در کاربردهای قابل حمل هستند. شاید باتری‌‌ها نسبتاً کوچک و کند به نظر بیایند، اما همین باتری‌های می‌‌توانند به یک نیروگاه کوچک تبدیل شوند. ایده تولید نیروی قابل حمل چیز جدیدی نیست و حتی انسان ماقبل تاریخ نیز با استفاده از هیزم و سوخت‌‌ها آن را تولید می‌‌کرد. می‌‌توان گفت که باتری‌‌ها یک روش فوری برای تولید نیرو هستند. در این آموزش، انواع باتری ها را معرفی خواهیم کرد.

انواع گوناگونی از باتری‌‌ها در بازار عرضه می‌‌شود. همه این باتری‌‌ها بر اساس تبدیل انرژی شیمیایی به انرژی الکتریکی کار می‌‌کنند. در ادامه، درباره انواع باتری‌‌ها، طرز کار و کاربرد آنها بحث خواهیم کرد اما قبل از آن ابتدا نگاهی به تاریخچه باتری‌‌ها می‌‌اندازیم

تاریخچه باتری‌‌ها

در سال ۱۸۰۰ میلادی، آلساندرو ولتا (Alessandro Volta) دریافت که هنگام استفاده از یک مایع خاص به عنوان رسانا، می‌‌توان به صورت مداوم برق تولید کرد. این کشف منجر به ساخت نخستین پیل ولتایی یعنی باتری شد. اختراع باتری توسط ولتا، عصر جدیدی را برای آزمایش باتری آغاز کرد. تعدادی از دانشمندان برای ساخت باتری‌‌ها آزمایش‌های گوناگونی را انجام دادند. اما تعداد کمی از آن‌ها توانستند به نتیجه برسند. آلساندرو ولتا و جان فردریک دانیل (John Frederic Daniell) دو دانشمندی بودند که به ترتیب پیل‌‌های ولتایی و دانیل را ساختند.

پیل ولتایی

پیل ولتایی برای تولید انرژی الکتریکی از واکنش شیمیایی استفاده می‌‌کند. آند و کاتد مخالف یکدیگر ساخته می‌‌شوند. در آند اکسایش و در کاتد کاهش روی می‌‌دهد. برای تکمیل مدار، پل نمکی در بین آن‌ها ایجاد می‌‌شود. بخش‌‌هایی که در آن اکسایش و کاهش صورت می‌‌گیرد، نیم‌‌سلول نامیده می‌‌شوند. برای هدایت جریان الکترون‌‌ها نیز از یک مدار خارجی استفاده می‌‌شود.

پیل ولتایی که توسط ولتا ابداع شد، خیلی قابل حمل نبود و معایب بسیار زیادی داشت. پس از آن، پیل دانیل که توسط جان فردریک دانیل طراحی شد، محبوب گشت.

پیل دانیل

پس از اختراع پیل ولتایی، پیل دانیل به عنوان منبعی از الکتریسیته معروف شد. در این نوع پیل، یک ظرف به دو قسمت تقسیم می‌‌شود. این شکاف توسط یک غشای نفوذپذیر نسبت به یون‌‌ها ایجاد می‌‌گردد. در یکی از قسمت‌‌ها، الکترودِ روی در محلول سولفاتِ روی و در قسمت دیگر، الکترود مس در محلول سولفات مس فرو برده می‌‌شود. این پیل تا زمانی که سولفات مس یا روی را مصرف می‌‌کند، قادر به تولید جریان است. جان دانسر (John Dancer) این آزمایش را ادامه داد و اولین باتری با طراحی متخلخل (پرمنفذ) را ابداع کرد.

در سال ۱۸۵۹، باتری سرب-اسید توسط گاستون پلانته (Gaston Plante) اختراع شد. این باتری به دلیل اینکه قابلیت شارژ شدن داشت، مورد توجه مردم قرار گرفت. طراحی ساده این باتری، امکان شارژ مجدد را به وسیله معکوس کردن شارش جریان به باتری می‌‌دهد. این باتری هنوز هم در بسیاری از کاربردها مانند باتری‌‌های اتومبیل، وسایل نقلیه موتوری و غیره مورد استفاده قرار می‌‌گیرد. علاوه بر این، باتری لکلانشه (Leclanche Battery) با طراحی خشک و بدون هیچ گونه الکترولیت مایعی توسط کارل گسنر (Carl Gessner) اختراع شد. شکل زیر این باتری را نشان می‌دهد.

این اختراع، استفاده از باتری را بسیار آسان کرد، زیرا مشکل سرریز شدن و جهت استفاده در این نوع باتری وجود نداشت. علاوه بر این، باتری نیکل-کادمیوم ابداع شد که یک باتری قلیایی شناخته می‌‌شد. در دهه ۱۹۷۰، بیشتر باتری‌‌های لیتیومی اختراع شدند تا در وسایل قابل حمل مورد استفاده قرار گیرند

شیمی عمومی باتری

یک باتری دارای سه لایه‌‌ی کاتد، آند و جداکننده است. لایه منفی باتری، آند و لایه مثبت آن، کاتد نامیده می‌‌شود. هنگامی که یک بار الکتریکی به باتری اضافه شود، جریان از آند به کاتد شارش می‌‌یابد. به طور مشابه، هنگامی که شارژر باتری را وصل کنیم، جریان در جهت مخالف یعنی از کاتد به آند شروع به شارش می‌‌کند.

هر باتری بر اساس یک واکنش شیمیایی، یعنی واکنش اکسایش-کاهش کار می‌‌کند. این واکنش بین کاتد و آند و از طریق جداکننده (الکترولیت) رخ می‌‌دهد. در نتیجه، یک الکترود به علت واکنش اکسایش به صورت منفی باردار می‌‌شود. این الکترود، کاتد نام دارد. الکترود دیگر به علت واکنش کاهش به صورت مثبت باردار می‌‌شود که آن را آند می‌‌نامند. هنگامی که دو نوع فلز مختلف در محلول الکترولیت یکسانی فرو برده شوند، یکی از الکترودها الکترون می‌‌گیرد و دیگری الکترون از دست می‌‌دهد.

در نتیجه، یکی از فلزها الکترون می‌‌گیرد و دیگری الکترون از دست خواهد داد. این اختلاف در تراکم الکترون دو فلز، بین فلزها اختلاف پتانسیل الکتریکی ایجاد می‌‌کند. این اختلاف پتانسیل می‌‌تواند به عنوان منبع ولتاژ در هر وسیله الکتریکی استفاده شود. یون‌‌ها فقط از طریق جداکننده جریان می‌‌یابند و جداکننده تمام حرکات از آند به کاتد را مسدود می‌‌کند. بنابراین، تنها راه دریافت جریان خارجی، از طریق پایانه‌‌های باتری است.

شکل زیر چند نماد مربوط به باتری‌ها را نشان می‌دهد.

بهترین راهکار برای پاک کردن اثر انواع چسب از روی سطوح

قطعا برای شما نیز پیش آمده که در کار با چسب مقداری از آن بر روی برخی از سطوح ریخته شود، یا ممکن است نوار چسبی که برای نگهداشتن برگه ای بر روی دیوار زده اید اثری از خود ایجاد کرده باشد که اصلا خوشایند نیست. برای پاک کردن اثر انواع چسب از روی سطوح مختلف راه های بسیار کارامدی وجود دارد، اما امروز می خواهیم بهترین راهکار برای پاک کردن اثر انواع چسب از روی سطوح را برای شما آموزش دهیم؛ همراه با ما باشید.

راه های پاک کردن اثر انواع چسب از روی سطوح

یادتان باشد زمانیکه چسب بر روی محلی ریخته می شود، تا حد بسیار زیادی استفاده از راهکارهای متفاوت به جنس سطحی بستگی دارد که چسب بر روی آن ریخته شده است. مثلا اگر سطحی از سنگ داشته باشید که بخواهید لکه چسب را از روی آن بردارید، استفاده از سرکه تنها منجر به خراب شدن سنگ شما خواهد شد. بنابراین قبل از هر کاری جنس سطح مورد نظر خود را بشناسید. برای پاک کردن چسب اگر سرکه به سطح زیرین آسیبی نمی زند می توانید مقداری پنبه را به سرکه آغشته کرده و سپس بر روی چسب قرار دهید تا کم کم از روی سطح جدا شود. اگر چسب آکواریوم بر روی سطح شما ریخته شده باید این کار را چند بار تکرار کنید تا چسب از روی سطح مورد نظر جدا شود. برای از بین بردن لکه چسب نواری از روی دیوار و یا هر وسیله دیگری می توانید انگشت خود را به مقداری روغن آغشته کرده و سپس بر روی لکه بکشید تا اثر آن محو شود. استفاده از اسپری پیف پاف نیز می تواند چسب های قوی همچون چسب ۱۲۳ را به خوبی پاک کند. بهترین حلال برای چسب قطره ای استون است، این استون می تواند تمامی لکه های مختلف از چسب قطره ای بر روی سطوح را به خوبی پاک کند. تنها کافیست مقداری استون را بر روی پنبه ریخته و بر روی چسب قرار دهید تا همانند لاک از روی سطوح پاک شود.

راه های پاک کردن چسب قطره ای از روی پارچه

برای این کار دو راه حل پیش روی شماست، اولین راهکار استفاده از بخار است، یک پارچه بر روی محل چسب قرار دهید و سپس اتو را روشن کنید و در بالاترین درجه حرارت قرار دهید. سپس از فاصله ای نزدیک بخار آب را به پارچه زده و اجازه دهید تا چسب کم کم باز شده و به پارچه دیگر بچسبد. راه دوم شما همان سرکه خواهد بود، به شکلی که باید کمی سرکه بر روی دستمالی دیگر بریزید و بر روی لکه چسب بکشید تا به خوبی پاک شود.

راه های پاک کردن چسب قطره ای از روی دست

اگر چسب قطره ای بر روی دست شما ریخت، اینبار به جای استفاده از کارد تیز و روش های پر خطر کمی دست خود را با آب گرم ماساژ دهید و سپس آنها را در مقداری سرکه خیس کنید و به ماساژ دادن دست خود ادامه هید. این کار باعث می شود تا چسب نرم شده و از روی دست جدا شود.

چسب های نواری

🔸فیلم پلاستیک میتواند از ترکیبات مختلف(با مقادیر متفاوت) و در ضخامتهای گوناگون تولید شود. همچنین مایع چسب میتواند ترکیبات و ضخامتهای متفاوت داشته باشد. به این ترتیب با تغییر فاکتورهای فوق انواع بسیار متفاوتی از نوارچسبها تولید میشود که در صنایع مختلفی ( از چاپ شبرنگ و لوازم تحریر تا صنایع ساختمانی ، خودرو، الکتریسیته و بسته بندی ) استفاده میشود. فیلم هایی که جهت تولید نوار چسب بکار میروند معمولا از نوع  (bi axially oriented poly propylene ) BOPP  هستند. در این روش ضخامت یکنواختی بیشتری دارد و همچنین فیلم با کشیده شدن در عرض وطول براحتی پاره نمیشود بلکه به زبان ساده کش می آید یعنی نقطه شکست میتواند پس از ۱۰۰ تا حتی ۱۸۰% کشیده شدن واقع شود.

🔸ویژگی های این نوع فیلم

–           سختی بالا

–         دوام بالا در کشش

–         مانع بسیار خوب در برابر آب

–         توانایی بازیافت بالا

–         آلودگی میکربی بسیار کمتر از فیلم های دیگر

–         چاپ شدن آسان

–         قابلیت ارائه در رنگهای مختلف

معمولا ضخامت فیلم و چسب از نسبتهای تعریف شده ای پیروی میکند . بعنوان مثال رایج ترین نوارچسب های بسته بندی با نسبتهای ذیل ارائه میشوند :

ضخامت نوار چسب     ضخامت فیلم     ضخامت چسب

۴۰                       ۲۵                 ۱۵

۴۳                       ۲۵                 ۱۸

۴۵                       ۲۷                 ۱۸

۵۰                       ۲۸                 ۲۲

(همه اندازه ها به میکرون است).

معمولا ضخامت نوارچسبهای مورد استفاده در صنعت بسته بندی حدود ۳۵ میکرون تا ۶۵ میکرون میباشد. مسئله مهم در این مورد یکنواختی ضخامت در نقاط مختلف طول نوار است. عدم یکنواختی موجب پارگی ناخواسته در حین مصرف میشود .

نوع ماده چسب :

در چسبهای بسته بندی معمولا از نوع پلیمراکریلیک با حلال آب یا شیمیایی است . نوع دوم نسبت به نوع اول کیفیت ، کارایی  و قیمت بشتری دارد. همچنین برای (اجناسی که درسردخانه نگهداری وحمل میشوند) و وزنهای بیشتر بکار میرود.

زمان تولید :

معمولا نوارچسب ها در مدت مشخصی پس از تولید باید مصرف شوند . این زمان در انواع چسب متفاوت است.برای شناخت چسبهای مانده میتوان در رنگ آنها دقت کرد.گذشت زمان باعث کدر شدن رنگ میشود.

بطور کلی چسبهای ضخیمتر(ضخامت فیلم و مایع چسب) از قدرت و ماندگاری بیشتری برخوردار هستند.

بعنوان نمونه برای کارتنی با ابعاد ۴۰ سانتیمتر طول و ۳۰ سانتیمتر عرض و ۲۵ سانتیمتر ارتفاع و وزن حدود ۱۲ کیلوگرم ، نوارچسب عرض ۴۸ میلیمتر و ضخامت ۴۰ میکرون با چسب امولسیون اکریلیک برای کار در آب و هوای معمولی مناسب است.

چسبندگی و ماندگاری چسبهای اکریلیک با پایه حلال(solvent) بیش از نوع اکریلیک پایه آب است.